Alle dagen blij met Hasselt als ligplaats

“We zijn er alle dagen nog blij mee…”, zegt Hendrikus Fernhout die samen met zijn echtgenote Inge op ‘Luxe motor de oude Jan’ woont. In de schaduw van de kalkovens, met uitzicht op het stadspark, rustig en toch dichtbij het centrum. De zonovergoten vrijdagochtend doet de rest. “Uniek…”, concludeert Fernhout dan ook.

En dat terwijl het echtpaar aanvankelijk bepaald niet enthousiast was over het vertrek uit vorige woonplaats Gorinchem. Daar bepaalde de gemeente dat het schip niet langer op de ligplaats kon liggen. “Ik heb alle rechtbanken van Nederland van binnen gezien, maar van de overheid win je het niet snel”, zegt Fernhout over die periode die uiteindelijk toch tot iets positiefs leidde. “We hoorden dat Hasselt authentieke schepen zocht. De plaats kenden we wel, omdat we al sinds de jaren zeventig regelmatig op de werf van Bodewes lagen.”

Luxe motor de oude Jan werd in oktober 2014 buitengewoon feestelijk binnengehaald in de Hanzestad. Het echtpaar voelt zich dan ook helemaal thuis, al is dat nooit voor twaalf maanden. “Het begint alweer te kriebelen…”, glimlacht Hendrikus, want schippers zijn reizigers. Elke zomer trekken ze er drie maanden op uit, maar vanwege Hassailt is die periode nu later in het jaar. Geen straf overigens op het prachtig verbouwde schip.

Die aanblik was in 2004 heel anders. Fernhout kocht toen ‘een wrak’. “Wij hebben altijd op een vrachtschip gevaren en hadden daarnaast nog een duwboot. Met het oog op ons pensioen dachten we na over een schip dat we konden verbouwden. Ondanks dat dit schip een wrak was, zag ik de mogelijkheden. De vorige eigenaar had hem op relatief jonge leeftijd aan de wal gelegd, waardoor het schip nog heel authentiek is. Schippers die langer doorvoeren breidden vaak vanwege economische motieven uit. Dat is hiermee nooit gebeurd.”

Fernhout kocht het van een ietwat zonderlinge 90-jarige baas. Die gebruikte wat toen nog de Gelderland heette eerst als vrachtschip, in samenwerking met zijn zuster. Later woonde hij er op tot hij naar een bejaardencentrum vertrok. “Hij leefde in de oude roef, die we later ombouwden tot bed and breakfast. Zonder badkamer en zonder enige luxe. Hoe hij dat zo lang heeft volgehouden, is mij een raadsel. Wij hebben het laadruim omgebouwd tot woning en de roef is nu een bed and breakfast”, vertelt Fernhout, terwijl hij het prachtige toeristenverblijf laat zien. Een televisie vormt een mooi contrast met veel oude attributen. “We ontvangen opvallend veel mensen die hun jeugd op een schip hebben doorgebracht en met hun partner dat gevoel willen herbeleven.”

Vrijdagmiddag arriveren nieuwe gasten en ook zaterdag checkt weer een stel in. Zo loopt dat aardig door, al moet de goede periode nu komen. Als nieuwbakken voorzitter van Hanzestad Hasselt Marketing werkt hij daar nu ook voor de hele stad aan. “Ons doel is dat toeristen ook langer in Hasselt blijven. Nu komen ze vaak een dagdeel, terwijl er volgens mij genoeg te beleven valt. Dit is een prachtig stadje dat nog veel te weinig mensen kennen. Hopelijk kan Hassailt weer veel voor de promotie doen.”

Zelf voelt het echtpaar zich volledig thuis, in de buurt van de kalkovens. “Wij zijn schippers: die halen hun brood waar ze aanleggen. Een vaste woonplaats hebben we nooit gehad, al ben ik als kind opgegroeid in Dordrecht. Mijn moeder ging op een gegeven moment aan de wal wonen met haar tien kinderen. Ik kom uit een echt schippersgeslacht. Vandaar ook de hang naar reizen. En wij doen dat natuurlijk met ons schip. Anderen kopen een camper, maar wij blijven het water graag trouw.”