Warm welkom in Hasselt voor dominee Oosterhuis

Jaap Oosterhuis (1973, Zuidhorn) is vanaf oktober de nieuwe dominee in de Ontmoetingskerk. In de pastorie tegenover de kerk zit hij met zijn gezin nog middenin de verhuisdozen. De Groningse predikant maakte een gevoelskeuze voor Hasselt waar hij een veelkleurige gemeente verwacht aan te treffen. Een kennismakingsgesprek met Oosterhuis over zijn verwachtingen, jeugd, de mogelijke vrouw in het ambt en zijn passie naast het werk in de kerk.

De predikant woont nog maar net in Hasselt, in de pastorie aan De Weedebrink. Alleen die woning al heeft hem en zijn gezin een ‘warm ontvangst bezorgd als begin van deze nieuwe fase. “Wij zijn echt heel blij met de pastorie. Dat lijkt misschien heel vanzelfsprekend maar voor ons voelt het echt als een verrassing. Het is een heerlijke plek met veel ruimte, ook om te werken en mensen te kunnen ontvangen”, vertelt de opgetogen dominee die vier kinderen heeft waarvan al twee voor studie uit huis zijn.

De plaats Hasselt moet hij helemaal nog ontdekken. Kerkelijk gezien verwacht hij zich in de Ontmoetingskerk als ‘een vis in het water’ te voelen. In de keuze voor een andere werkplek speelde mee dat zijn nieuwe gemeente veel overeenkomsten heeft met zijn vorige standplaats Winsum. “Beide gemeenten hebben rond de 1000 leden, vergelijkbaar jeugdwerk, allerlei leeftijdsgroepen en zijn veelkleurig in de liturgie waar niet één stijl tot dé norm verheven wordt”, aldus Oosterhuis.

Voor de noordeling is Hasselt zijn derde gemeente. Na het Groningse Sauwerd en naburige Winsum komt hij nu terug naar de streek waar hij theologie heeft gestudeerd. Een leven als dominee was voor Oosterhuis geen gekoesterde jongensdroom. Want voordat hij Kampen verliet als gediplomeerd theoloog had hij al een studie voltooid aan de Wageningse landbouwuniversiteit. “Maar ergens kriebelde het toch wel om predikant te worden. In Wageningen was ik al veel met evangelisatie bezig .” Toch was het geen gemakkelijk keuze voor Oosterhuis en zijn vrouw die toen al een jong gezin hadden. Maar doordat hij ‘toevallig’ nog aansprak kon maken op twee jaar extra studiefinanciering zag Oosterhuis deuren geopend worden om het pad van predikant in te slaan. “We bleven zo financieel uit de zorgen wat we toen echt als een bemoediging ervoeren om voor predikant te gaan .” Met de goede jaren achter zich en het geschetste plaatje in het vooruitzicht zegt de voorganger nooit spijt te hebben gehad van zijn switch.

Oosterhuis omschrijft zichzelf als iemand die geen ‘vergadertijger’ is maar meer plezier heeft met pastoraat en jeugdwerk. “Ik vind het belangrijk dat mijn kerk een gastvrije plek is en een goede naam heeft in de buurt.“

Oosterhuis wil met zijn kerk niet op een eilandje zitten en is blij dat zijn nieuwe kerk al verbindingen heeft met andere kerken in Hasselt. “Dat is goed voor de beeldvorming. Ik ben voor ‘veel samen doen’ en de oecumene is me heel lief’.“ Qua kanselruil met andere gemeenten accepteert hij de beperkingen wel. Het is belangrijk voor hem dat hij zichzelf kan zijn en zijn verhaal aansluiten met zijn toehoorders.

Nieuw voor de vrijgemaakten is sinds kort dat vrouwen nu ook een ambt kunnen vervullen in de kerken. Oosterhuis is er niet tegen, maar heeft begrip voor gemeenteleden die er moeite mee hebben. Hij vindt dat we op dit moment geduld met elkaar moeten hebben. “Liefhebben is belangrijker dan gelijk hebben.”

Oosterhuis was onlangs in zijn nieuwe gemeente bij een zogeheten Ontmoetingsdienst en was blij verrast met wat de jeugd van zichzelf liet zien in deze dienst met een laagdrempelig karakter. “Jongeren hebben een plek in het muziekteam, dat van een hoog niveau is trouwens. Ik vind het belangrijk dat jongeren zichzelf mogen zijn in de kerk. Zij hebben vaak veel energie en passie in hun geloof en willen daarmee aan het werk gaan.” Tegelijk sluit hij zijn ogen niet voor de kerkverlaters. “Er zijn veel afhakers onder de jeugd, wat niet met beleid is op te lossen.” Oosterhuis ziet jongeren die minder volgzaam zijn dan vroeger. Hij constateert dat situaties rond ongehuwd samenwonen en ook het ‘vrouw in het ambt‘ voor veel jongeren non-issues zijn. “Veel jongeren maken dat geharrewar niet mee, en houden het voor gezien. Dat alles zegt niet dat deze mensen klaar zijn met God en de Bijbel.”

Voor de Ontmoetingskerk met Oosterhuis in zee wilde, en hij dat ook wilde had hij ook nog contact met kerken in de Randstad. “Maar zowel de mensen daar als ik en mijn vrouw voelden aan dat ik daar niet op mijn plek zou zijn.” Hij verwacht veel beter te gedijen in een plaats als Hasselt. “Ik ben een echt plattelandsmens.”

Dat uit zich trouwens ook in Oosterhuis’ grootste hobby naast zijn werk. Google op ‘Jaap Oosterhuis’ en de eerste hit is een verwijzing naar zijn account op natuurfotografie.nl. De predikant is een gepassioneerd vogelaar die, als het even kan, zijn verrekijker en camera pakt en de natuur intrekt om vogels te spotten. Hij zal de weidsheid van het Groningse wad gaan missen maar verwacht ook rondom zijn nieuwe woonplek aan zijn trekken te kunnen komen.

De nieuwbakken Hasselter verwacht dat het nog wel even duurt voor hij is ingewerkt. “Ik wil sowieso niet na vier jaar al beroepen overwegen. Ik vind zelf zes jaar een absoluut minimum.”