Genderneutraal (column Teunie Rijfkogel)

Als je het mij vraagt zijn ze compleet gek geworden. Na al het gesodemieter over zwarte piet, jodenkoeken, negerzoenen, moorkoppen, verstopeieren, blanke vla, zigeunersaus en Joost mag weten wat nog meer, zijn we nu aanbeland bij het discussiepunt ‘genderneutraal.’ In mijn optiek hebben jongens altijd nog wat meer ruimte in hun onderbroek nodig dan meisjes, maar dat feit lijkt bij de HEMA een ondergeschoven kind. De kinderkleding moet genderneutraal worden, en daarmee basta. Een roze truitje mag niet meer speciaal voor meisjes gemaakt worden en als je dochter graag een onderbroek met raceauto’s wil hebben, dan moet je zelf maar verzinnen hoe je die loze ruimte op gaat vullen.

Ik wacht nog steeds op het nieuws dat de HEMA heeft afgezien van deze shockerende ontwikkeling en toegeeft dat het een mediastunt was, maar denkend aan het feit dat de NS ons in de trein straks aanspreekt met ‘reizigers’ in plaats van ‘dames en heren’, maakt toch dat ik twijfel. Ja, zelfs de NS heeft zich laten beïnvloeden door de aanstichters van deze discussie. Wat er mis is met dames en heren begrijpt echter niemand. Of je nou homo of hetero bent: je bent nog steeds óf een man óf een vrouw. Zelfs transgenders voelen zich vaak maar door één term aangesproken, en zo niet: dan door allebei een beetje. Dus wat is het punt nu eigenlijk?

Het lijkt erop dat men tegenwoordig alles aanstootgevend vindt. Je mag dit niet meer zeggen, je mag dat niet meer zeggen, dit is discriminerend en dat is racistisch. Ik ben het beu. En niet zo’n klein beetje ook. Kunnen we ons niet liever bezighouden met zaken die er echt toe doen? Ja, mannen en vrouwen zijn gelijk. Dat ben ik helemaal met ze eens. Maar ze zijn niet hetzelfde. En de ene man is de andere man niet en de ene vrouw is de andere vrouw niet. En als je als vrouw zijnde in al die 16.500 modewinkels in Nederland dan geen vrouwen T-shirt kan vinden dat je stoer genoeg is, dan trek je er toch lekker één bij de herenafdeling uit het rek? We zijn allemaal verschillend, maar 99.9% van ons heeft nog altijd óf mannelijke óf vrouwelijke geslachtskenmerken. Ik hoop dus maar dat mijn buren me niet nog eens gaan benoemen als ‘het individu dat naast ons woont.’ Ik wil namelijk geen ‘het’ worden. U wel?