Wat gebeurt er in de apotheek? (2)

Het is bijna een supermarkt op zichzelf: de apotheek. Jaap Uithof, apotheker, heeft meer dan 8.000 verschillende soorten medicijnen in huis. Woensdagavond gaf hij een lezing in de bibliotheek, op uitnodiging van de Nederlandse Patiënten Vereniging (NPV).  De titel: “De apotheek: het is allemaal zo simpel (niet).” Dit is deel 2 van het verhaal van Uithof.

Aan veel taken van de apotheek zit een prijskaartje. Althans, het moet betaald worden. Volgens de apotheker is er in Nederland een ‘raar’ systeem van financieren. “Een apotheek krijgt alleen geld als ‘ie iets aflevert (medicijnen). Daar zit een bedrag in voor allerlei andere dingen, zoals overleg met de thuiszorg en het bezorgen.” Als iemand de huisarts belt, kost dat een half consult. Gaat diegene naar de arts toe, betaalt hij of zij een heel consult.

Zo niet bij de apotheek. “Vroeger, in de tijd van het ziekenfonds, kregen we voor iedere ingeschreven patiënt een bedrag per jaar, net als de huisarts nu. Wij niet meer, en dat gaat wringen. Mensen betalen nu mee aan dingen waar ze geen gebruik van maken. Niemand werkt gratis, dus het moet ergens een keer worden betaald.”

Bij de apotheek in Hasselt was het ook mogelijk, bij wijze van proef, om je nieren te laten testen. Medicijnen verlaten immers het lichaam via de nieren of de lever. “We hebben daarmee echt tientallen mensen gevonden die nog niet wisten dat hun nieren niet goed functioneerden. Daarmee kun je wel voorkomen of uitstellen dat mensen aan nierdialyse moeten.” Het voorkomen van de dialyse scheelt meer dan 100.000 euro per jaar per patiënt. “Vooral verzekeraars waren daarin geïnteresseerd. Zij vonden het ook wel fijn voor patiënten, maar het scheelt ook flink geld.”

Voor patiënten is de apotheek de laatste jaren ‘gebruiksvriendelijker’ geworden. Zo is er nu een kluis waar medicijnen 24 uur per dag kunnen worden afgehaald, mits zij aan bepaalde voorwaarden voldoen. Verder is er de zogeheten ‘baxter’. Die sorteert medicijnen op tijdstip en dag. “Zo kun je zien wanneer je wat moet innemen, maar vooral ook als je iets vergeten bent.”

Bijzonder in apotheek Hasselt is het ‘buddy-systeem’. Dat is er voor ernstig zieke patiënten. Hasselt is een van de zestien apotheken in Nederland die dit aanbiedt. Zulke patiënten krijgen daarmee voorrang in apotheek. “Als je medicijnen ophaalt voor iemand die ernstig ziek is, wil je niet ook nog wachten op vijf andere mensen in de apotheek.” Het systeem blijkt, volgens Uithof, goed te functioneren. “Je bent niet meer anoniem, want je eigen assistent (buddy) weet wie je bent. Dat is altijd een van de apothekersassistenten, die voornamelijk niet in Hasselt woont.” Van dat team is altijd iemand aanwezig. En belangrijker misschien nog wel: voor die patiënten is de apotheker direct aanspreekbaar.

Ook voor de ‘gewone’ patiënten is er meer gebruiksvriendelijkheid. Niet dat het direct zichtbaar is, maar de apotheek werkt met een nieuw systeem. Daardoor ontstaan kortere wachttijden. Een idee van de EU lijkt dat weer tegen te gaan. “De EU heeft systeem bedacht om nep-medicijnen tegengaan. Het doosje moet dan op ieder punt worden gescand, en kan dus maar een keer worden gebruikt. Ieder doosje krijgt eigen code. Dat is een enorme bak werk, daar kun je wel iemand voor aannemen.” Uithof denkt dat dat de komende jaren nog wel discussie kan opleveren. Wordt vervolgd dus.